بعد اربع شهور , فى نفس الوقت ده , او قبله بشويه تحديدا
جيل جديد من التينز هايكون قاعد ع الأجهزه ( اكيد مش اجهزه تعويضيه يعني )
او على ترابيزات السفره او الليفينج او الطبليات .... او اي حاجه بيتقعد عليها و السلام
قاعدين و منهمكين و مركزين فى الـ ....... تنسيييييق .... تك تك تك تك ( ده انا بسقف :) )
لما نكون داخلين على الجامعه , او حتى بنفكر فى اليوم اللى هانخشها فيه .... بنحس بأحساس غريب جدا , يمكن نوع من القلق و الخوف من حاجه جديده داخلين عليها فى حياتنا . مكان جديد , ناس جديده , طرق جديده لكل حاجه .... كل حاجه مختلفه . و يمكن اكتر ناس بتعاني من " الجامعوفوبيا " ( الخوف من الجامعات يعني للي ثقافتها موزامبيقي ) هما الناس اللى فضلو فى مدرسه واحده من الحضانه للثانويه , لأنهم واخدين على نفس الناس و المدرسين و النظام و المكان..... فبيبقى المرواح للمدرسه كل يوم مجرد حاجه عاديه مع الوقت لأنو بيكون زي مرواح النادي او الجيم او حتى المولات ( بتاعة الشوبينج و الصرف دي , عارفينها طبعا ) , و هما ماشيين بيحسو انهم بيفارقو بيتهم و ذكرياتهم و صحابهم و حياتهم و كل حاجه متعودين عليها .
بين الجامعه و المدرسه اختلافات كتيره و استعدادات اكتر . فى المدرسه , هو طقم واحد كل يوم ( بيقولو عليه فى اوروبا و الدول المتقدمه " ادونيفورم " ) مع جايكت او بلوفر او سويتر فى الشتا , و " شيرز " فى الخريف و الربيع , و ولاد الناس الاغنيه بيلبسو كوفيه و آيس كاب ساعات . نفس الالوان و نفس الطقم كل الناس لابساه ..... و الشعر متسرح بأي شكل و خلاص , و هما يا دوب خمس دقايق و هووووب , تكون ناطط فى اللبس و على الباب ! .
فى الجامعه الوضع مختلف ..... مافيش يوني فورم .... أن أن أن ااااااااان , تششششششششش ! ( موسيقى تصويريه ) ...... كل واحد يلبس اللى هوا عايزه و يعمل اللي هوا عايزه فى شكله , مافيش ايتها مشكله . يا نهاري ! ..... كل واحد يلبس اللي هو عايزه ..... آه ولله , اقسم ! .... صحيح تخلصنا من اليوني فورم و بقينا بنلبس اللى احنا عايزينه , لكن مافيش حاجه ببلاش برضو , الواحد بقى بيشيل هم هايلبس ايه و هو نازل الجامعه , و هايكوي ايه و ايه لأ .... يا ترى البس ده ولا ده ... لأ انا لبست ده امبارح ما ينفعش بكره .... و ساعات طويله قدام المرايه , تظبيط شعر و حجاب و هدوم و ميك اب ... و بصه اخيره فى المرايه قبل ما تنزل و رشتين برفيوم زياده فوق النص ازازه اللى انت لسه راشه على نفسك ! .
فى المدرسه كل الناس اخوات و مافيش مشاكل ( ده الاغلب يعني ) , اللى بييجي فى بالنا بنعمله و بنقوله و خلاص .... لكن فى الجامعه الوضع يختلف 4568712 درجه و ربع . لازم تاخد بالك من كل حركه و كلمه و همسه , مش المعنى ان كل البنات / الولاد هايفهموك غلط , لكن لازم ماتحطش اي مساحه لده , يعني لازم تفكر فى كل حاجه قبل ما تعملها او تقولها لأن فى ناس بتبقى فاكره انهم رايحين الجامعه بقى على شان يحبو و يتجوزو و يعيشو المسلسلات التركيه اللى بيشوفوها ! . يمكن يكون التفكير مرهق , بس مافيش مشاكل يعني لأن بعد كده فى الحياه العمليه لازم الواحد يفكر فى كل فعل هايعمله . يعني ممكن فى المدرسه تجيب لأي حد هديه فى عيد ميلاده , حتى لو مش قريب منك قوي , لكن فى الجامعه , لو انتو مش صحاب قوي او انيتم ... ممكن قوي تتفهم غلط و تتسرسب " الاوشاعات " من هنا و هناك ! .
فى اول السنه , و احنا فى المدرسه ... كتبنا بتيجي لحد عندنا , و يادوب بس بنتعب لو هانجيب كتابين خارجيين ولا نصور ملزمه من هنا ولا هناك ........ المستر بيشرح , بعدين بيكتب ع السبوره ( فى ناس بيسموها تخته ) و يستناك لما تنقل فى فصل يوم ما بيكون زحمه بيكون اللى فيه يا دوب 50 طالب . فى الجامعه انت اللى تدور على كتبتك و ملازمك و تشتريهم بنفسك . الدكتور يقعد يتكلم و يتكلم و يتكلم , و انت تكتب كل كلمه بيقولها و بعدين تروح البيت تعمل رحله مع تبييض اللى انت كتبته - يعني تعيد كتابه بشكل منظم و خط كويس - , لأن الدكتور ما بيستانش حد , و مطلوب منك تفهم و تكتب فى نفس الوقت او تتكلم مع واحد من الـ 1000 او الـ 5000 اللى قاعدين فى المدرجات .
ليك فى المدرسه فصلك معين كل سنه و المدرسين هما اللى بيجولك على شان يدوك حصه مجبر انك تحضرها , بتروح بباص او حد بياخدك و يوديك او بتقضها مواصلات . الجامعه فيها مدرجات , انت اللى بتروح للدكتور , على شان تحضر محاضره ممكن تخرج منها وقت ما تحب ( بس لو خرجت مافيش دخول تاني , و الدخول فى اول المحاضره فى المعاد كمان ) ... الجامعه مافيهاش باصات , فيها مواصلات و بس , او لو كان معاك عربيه بقى فده حاجه تانيه . فى المدرسه , كانتين واحد و نوع او طبقه معينه معاك من البشر و خلاص . فى الجامعه الف مليون كافيتيريا ( و كلهم زحمه ) و برضو كل طبقات الناس اللى ممكن تتخيلها , اختيارات اكتر تختار منها اللى يناسبك , اختيارات كتيره ممكن لاول مره تقابلها فى حياتك اساسا .
لوقعدنا نقارن ما بين الجامعه و المدرسه , يبقى هانقعد مع بعض لحد ما اتخرج و اتجوز و اجيبلي عيلين يصدعولى دماغي .... لكن بالمختصر المفيد الجامعه عالم جديد فيه حريه و اختيارات اكبر بكتير من المدرسه , مدينه صغيره جوا مصر , فيها ناس و عربيات و كله ..... و فى نفس الوقت بتيجي و معاها مسؤوليات اكبر بكتير من اللى فى المدرسه . المدرسه راحة بال و التزام ... الجامعه حريه و مسؤوليه , و نحب نهديكو قول الست اليسيا : و الدنيا من يوميها عودتنا , لما بتدي حاجات , أوام تاخد حاجات .
طيب با واد يا تين , قولتلنا كدهونّ ان فى للجامعه استعدادات ؟
اول حاجه و الأهم , انك تختار الجامعه اللى تناسبك , يعني ادرس الحاجه اللى انت حاببها على شان تقدر تدي فيها كويس , مش تدرس طب على شان باباك عايزك دكتور , ولا هندسه على شان جوز خالتك نفسو يموت و هو شايفك مهندز ! ..... فهّمهم كويس انك انت اللى هاتدرس مش هما , مافيش مانع من النقاش و انك تختار معاهم كليه ليها مستقبل و وظيفه كويسه .... بس برضو تكون انت حاببها . و لو مجموعك ما جابش حاجه انت عايزها ... فخليك عارف كويس جدا ان الكليه عمرها ما بتعمل بني آدم , و انك هاتفض زي ما انت جواها , شخصيتك و مواهبك ... ناس كتير ما بتشتغلش بشهاداتها , يعني احمد يونس و احمد عز مثلا آداب إنجليش , و اهو واحد مذيع و التاني ممثل ... و احمد حلمي فنون جميله ... مش قاعده يعني , بس المهم حب اللى انت بتعمله بجد و تصر على حلمك و طموحك .
اكيد طبعا فى لبس للجامعه , زي ما بننزل اول كل سنه نجيب شنطه جديده و " كوتش " جديد و ينيفورمه جديده , برضك بنجيب هدوم جديده للجامعه . و الخدعه هنا حاجه , انك تجيب لبس الجامعه الشتوي فى اوكازيونات الشتا بتاع الثانويه ( زي دوّقتي كده يعني ) و تجيب لبس الصيف فى اوكازيونات الصيف بتاع الاجازه اللى قبل الجامعه .... بكده تكون وفرت و جبت حاجات اكتر . صحيح ما بنصدق نخلص من المدرسه على شان الشنطه , بس , لو جبت شنطه كروس ( زي بتاعة ساعي البريد ) و حطيت فيها كشكولك و ملازمك و أزازة ميه ولا حاجه , احسن بكتير من انك تمشي شايلهم فى ايديك طول اليوم او تحطهم فى شنظة واحده صاحبتك فى الجامعه و تنساهم معاها فى آخر اليوم! .
الراجل اللى قاعد يرغي ده اسمه دكتور , زمن المستر و الميس و الـ .... آآآآآ .... أنتهى ! . سبنا المدرسه و كمان سبنا شغل الاطفال اللى كنا بنعمله بقى و الهزار الغريب اللى كان بيحصل , لأن لكل مكان تصرفات مناسبه ليه . صحيح كل واحد بيحب انو يكون لابس اللى على الحبل , بس مش ضروري خالص مالص و اكيد مش بالص انو يكون لابس الحبل كله يعني , ممكن خمس او ست تيشرتات او بلوزات تلبسهم على مدار الاأسبوع , ده لو كنت بتنزل كل يوم و من المتفوقين و كده .
الراجل اللى قاعد يرغي ده اسمه دكتور , زمن المستر و الميس و الـ .... آآآآآ .... أنتهى ! . سبنا المدرسه و كمان سبنا شغل الاطفال اللى كنا بنعمله بقى و الهزار الغريب اللى كان بيحصل , لأن لكل مكان تصرفات مناسبه ليه . صحيح كل واحد بيحب انو يكون لابس اللى على الحبل , بس مش ضروري خالص مالص و اكيد مش بالص انو يكون لابس الحبل كله يعني , ممكن خمس او ست تيشرتات او بلوزات تلبسهم على مدار الاأسبوع , ده لو كنت بتنزل كل يوم و من المتفوقين و كده . يمكن تكون ناس كتير خايفه من فكرة انها تعمل صحاب جديده , و بيفكرو ازاي ممكن يعملو صحاب جداد فى مكان جديد ؟ ..... الطرق بتختلف و تتنوع بس يمكن اسهلها انك اول كام يوم من السنه ما تقعدش قدام ( مكان اللى بيذاكرو اللى ما بيتكلموش اساسا ) , حاول تقعد ورا بس الكام يوم دول على شان تعرف تتكلم .... شوف مين قاعد جمبك بعدين افتح اي حاور معاه , زي : يااه , بيقولو الدكتوره دي رخمه جدا , الجو هنا حر قوي .... يا ساتشير ! ....... الطبيعي ان اللى جمبك هايرد عليك و يقولك مثلا : آه ولله .... و ساعتها افتح معاه حوار بسيط , ياترى عرف منين انها رخمه ؟ كان لازم يركبو مراوح فى المدرج , و الكلام هايجيب بعضه , و فى النهايه او فى النص زي ما تحب قول : آه نسيت ! , انا فولان , هايقولك اسمه , اسأل بقى جي منين و من انهي مدرسه , خد رقم موبايلو و انتهينا . هوا هايعرفك بعد كده على صحابه و صحابه هايعرفوك على صحابهم لحد ما يبقى ليك جروب معين بتقف معاه على طول . و الاسهل انك بدل ما تتعرف على حد جديد على شان يعرفك على صحابه , ان يكون معاك حد من صحابك القدام هو يعرف على صحابه !.
احسن حاجه توصف الانتقال من المدرسه للجامعه , هو انك سبت حمام السباحه الصغير بتاعك و روحت قفزت فى البحر .
مع كده , الجامعه عمرها ما كانت مخيفه , بالعاكس ... تجربه ممتعه و جديده
اربع سنين او خمسه ( من غير ديول ولا قرون ولا بتاع ) بتكتشف فيهم حاجات و خبرات جديده كتير
ناس كتير و خروجات كتير و صحاب و هدايا اكتر
اهااااااااا الهدااااايااااااااا
بحبها قوي بجد
و لينا عنها بووووست آآآآخر
D=
|
ادهـــــــــــــم
انت عقدتنى ف الجامعة كده D:
الجامعه زى الفل متقل انت الموضوع اوى D:
اه هتفضل اول ترم واحتمال اول سنة كمان تايه مش عارف هتعمل ايه ف 0حياتك بس كله بيتظبط متقلقش
انا واحده الحمد لله فضلت سنه كامله ف الكلية مليش اصحاب ,,, ف سنة تانية بدأ اه يبقى ف ناس وشوية شوية الواحد بقى هما ناس معينين اللى الواحد دايما معاهم D:
فكرة المواد او الدكاتره او كده بتختلف من مكان لمكان ومن كلية لكلية ,, الفكرة واللى انصحك بيه بجد حاول يبقى ليك صاحب معاك ف الكلية بس اكبر منك ,, هتقول انه أصلا بيبقى مش سهل ف بداية الكلية اصحاب حد قدى هصاحب حد اكبر منى منين
اكيد من الدروس المشتركة ف ثانوى عرفت ناس اكبر منك خليهم يعرفوك ع اصحابهم اللى دخلوا نفس كليتك او ف كليتك وياااااه بقى لو نفس تخصصك او قسمك ده لو0 حاجة بتتقسم زى هندسة ,,, هتظبط جدا وهعترف تزاكر منين وتجيب ورقك منين وكل الحوارات دى
ارجع تانى لموضوع الاصحاب معلش واقولك ان حوار تتكلم مع اللى جمبك ده منفعش معايا جربته بس0 دايما كانت بتكون حوارات عابره اوى
بس هى بتييجى بالصدفة الصراحة او ده اللى حصل معايا يعنى
وربنا معاك ويعديك م النتيجة والتنسيق وكل الحوارات دى ع خير ان شاء الله D:
بصي
انا مش متقل الموضوع ولا حاجه
انما الناس عارفه اكيد ان فى دكاتره كويسين و كده
لكن لازم اركز على الاختلافات
على اساس ان ماحدش يخش يتصدم و كده يعني
و بعدين لما افضل اول ترم ضايع او اول سنه
و كمان ممكن سنه ماليش صحاب
كده فل ؟؟؟
لوول
و بجد ماعكي حق قوي
لأن الناس الاكبر
بيبقى عندهم خبره بقى و كده يعني
فالواحد هايستفيد منهم
اكيد
هو حوار الكلام ده ولله مش ضروري ينجح دايما
يعني لأن مش كل الناس متكلمه
و ممكنت تتقبل انها تفتح فى كلام مع اي حد كده
و آآآآآمين يا رب
:)